Salını Salını Şiiri - İbrahim İbişoğlu

Alnı çiçektir, yanaklar tomurcuk,
Gider bir güzel salını salını.
Aklıma gelmezdi böyle yavrucuk,
Gider bir güzel salını salını.

Gönül kaptırıp yürüdüm ardından,
Anlamadı hiçte benim derdimden,
Güzelin böylesini ilk gördüm ben,
Gider bir güzel salını salını.

Saçları kısa, endamı uzundu,
Elleri beyaz, gözleri üzümdü,
Bakışları çok sert, melek yüzlüydü,
Gider bir güzel salını salını.

Yürüyüşü var, aheste aheste,
İsmi; Ayşe, Fatma belki Şayeste?
Çıkmıyor gönlü, belli, bir kafeste,
Gider bir güzel salını salını.

Arı balı nasılsa petek petek,
Güzelliği asırlarca yetecek,
Aşığım vallahi işim bitecek,
Gider bir güzel salını salını.

Kanarya olsam koysalar kafese,
Yemler verse her öğün, kase kase,
Yolunu kaybetsem sorsam herkese,
Gider bir güzel salını salını.

Olsa dayanamazdı buna bin gönül,
Onu görse şakrardı dilsiz bülbül,
Sanki gönül bahçesinde açmış gül.
Gider bir güzel salını salını.

Ararım ben onu ömrüm boyunca,
Gam yemem baksam yüzüne doyunca,
Adeta baharda açılmış gonca,
Gider bir güzel salını salını.

Yeter İbrahim yeter, çok dertlenme,
Dünyanın en güzeli onu sanma,
Geçer bu günlerde boşuna yanma,
Gider bir güzel salını salını.
15.02.1984