Kendi kendine hiç sebepsiz gülümseye bilmekti belki de mutluluk…
Gökyüzünde kanat çırpan kuşlar kadar özgürdüm.
Rüzgâr saçlarımı okşuyordu ve ben hiç olmadığım kadar mutlu bir çocuktum.
Ayaklarım yerden kesilince ben rüzgârla öpüşüyordum ve işte o an ben mutluydum...
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
mutluluk belki de yanı başımızdadır da göremeyiz.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta