cüneyt’e…
cami dibi gözlüklerime iltica
ve arkasakar skodanın gövdesi ihlali
yeniyetme küfürleriyle yaşı yirmi yedi
kurşuna dizilen ceketim cüneyt
tartar ağzın tartar, viyadükleri düşünmenin fransızcasını
bir çiçek tasarlanır kızlara geçilmekten,
güneş açtı; aç dedim göğsünü kaygılanayım biraz
çocukları kanona gönderdim korkma yalnızız ama az
biz bile bir yerde argonun latincesidir iki kere olmaya
ı.
ilk kez roma’da gladyatör çarşılara doğru
bir otomobil merakıyla truva dedi, senet karşılığında
yılbaşıydı, merasimler, ordular, tulumbalar
şehzade başından rahvan bir atlı,
Gece mi? toplasın yaşamak kelimesinden sızan tüyü
sadece kuşlar geçiyor başka şeye imrenme
dağları çölle açıkla, daha kolaydır ve ölümcül
kalbine dönenlerden kira bedellerini öğrenirsin
kendine güç yetiremezsin en pahalı kendin
Sen güveyiydin yalnızlığın, günlerin direğiydin
her pazar soframıza oturan kederdin, incelikliydin
bilinciydin, kendi erkeğini ezberleyen yengecin
elimizden sağanakları tutan gecenin içerlenişiydin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!