Salim Erben Şiirleri - Şair Salim Erben

Duru sular gibidir
Suskunluğumun feryadı
Sigara dumanı karıştı
İçime acı bir sis çöktü
Yine tam saatinde
Şimdi dilim lal sus.pus

Gülü seven dikenine katlanır
Sen katlanmadın kara gözlüm
O senin için değil
Sevenler için söylenmiş bir söz
Kadife huylu kır çiçeği dedim
Gülümsedin...

Kaç kez ayın karanlık yüzünde
Gün düşerken geceye
Yıldızların bir bir silinişini
Seyrettim
Vatan toprağına
Canımı kanımı serptim

Adın nasıl ki seninleyse
Sende öyle benimlesin
Sıcaklığın ısıttı içimi
Gidemedim başka yöne
Gülüşün ateş

Ver elini
Yukarı ak pınar başın yayla.
İçime dolan hasret.
Bir sabah gün doğmadan
Geleceğim sana...

Sen gittin ya
Ben sana küsmedim
Bir çift sulu göz
Bir yanı eksik bedenim
Bıraktın sevdamı bana
Büküldü boynum

Bu gece tam şurama bir ateş düştü
İçim yanıyor anne
Susuz güller gibi susadım
Aç gözlerini
Bir su serp ellerinle
Yine eskisi gibi balkona çık

Korkusuzdu cesurdu inançlıydı
Göğüs kafesine sığmayan
Çılgın bir tay gibi koşardı
Nefes nefese gittiği yere
Tekin değildi akdeniz dağları
Fırtına koptukça avuçlarında

Anlamsız bir çarpıntıydın içimde
Göçmen kuşlar gibi
Bir gelir bir giderdin aldırmazdım
Yıllar önce
Ah zavallı yüreğim ah
Ne fırtınalara tanık oldu

Zamanla unutulurmuş
Sevdanın görünmez yönü
Okyanus gibi derindi
Tutup çıkarmaya çabaladıgımız
Seninle yıllar sonra yeniden
Ay yönümüzü