Salih Yılmazgil Şiirleri - Şair Salih Yı ...

Binmiş de dert üstüne dertlerim,
Söyleyemez derdini, dil yorgun.
Yardım eden dost arar gözlerim,
Uzanmaz hiç kimseler, el yorgun.

Uzaktayım gülümden yastayım.

Çınlasam dursam hep kulaklarında,
Bitmeyen sevginin sadası olsam,
Kirazı andıran dudaklarında,
Sevgilim bûsenin alâsı olsam.

Girsem kalbine, çıkmasam bir daha,

Afganistanda savaştan,
Habeşistanda açlıktan,
Bilmem nerede hastalıktan...
Ölmesin insanlar.

Keder çalmasın kimsenin kapısını.

Hepsi de hasret dolu, vuslattan bi haber,
Sarmış beni bir ağ gibi; yılan yollar.
Sevgilimi götürüp, beni eden derbeder,
Toz yüklü, dert yüklü, gurbete dalan yollar.

Bakışırız birbirimize, bomboş gibisin, niye?

Mutluluk sanma ki sevinmektir.
Sevinmek anlık,
Mutluluksa; ebedi
Mutluluk, hayatımızın emeli...
Direnebilmektir mutluluk,
En sıkıntılı anında,

Medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar.
Ya biz neyiz dostum? Tek dişi kalmış aslan.
Dostumuz düşman oldu, düşmansa zaten ağyar,
Otur, eski debdebeli günleri an… ve yan.

Kükrerdik bir zamanlar, dünya gelirdi dize,

İki kafiye uyduruversen şiir sayılır da,
Kadın erkek, aynı safta beraber namaz sayılmaz.
Edepsizlikler medyada birer birer yayılır da,
Millet düştüğü gaflet uykusundan, neden ayılmaz?

Dursunlarmış namaza bir; kadın, erkek aynı safta,

Düşündünmü sen, hakkım varmıdır diye,
Bir türküsünü söylemeye hiç Can'ın?
Hissettinmi gönülden, ne çekti diye,
Yad elde acısını Azerbaycan'ın?

Askıda kaldı glastnost, perestroyka,

İyilik et ki, iyilik mi bulasın,
Yoksa;
Besle de kargayı,
Gözünü mü oysun?
'Acele işe şeytan karışır'
Derken biri,

Uç özgürcesine,
Ey! keyifle üfürdüğüm,
Sigaramın dumanı...
Seni azad ettim,
Ciğerlerim pahasına.
Kapılıver bir rüzgarın önüne,