Güneşli bir temmuzda
Gölgemi sırtıma kuşanıp,
Çıplaklığımı örtüşümdür yalnızlık.
Durumundan ödün vermek ölümdür bana..
Gülebilirim en acı vakitlerde bile.
Buna içler acısı derler.
Göğe dayadığım tomruklar kadar titriyorum.
Yüküm iki kat ağırlaştı.
Tırnaklarıma sığınmış siyah dostlarımı öldürecekler birazdan.
Ne zamandır gölgemden kaçmayı özlemiştim.
Güneşle inatlaşıp gözlerimi yaşartmayı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!