Dehr içinde olduk amma sanma bize çâre düştü
Her nefes yandırdı od u gönlümüze yare düştü
bezm i canda pay alırken bizim ki kenâre düştü
Kâr olmadı ah u figan can derdimiz zare düştü
Aşk diyerek tutalım söz ucundan
kuru gölde balık olmaz kurbanım
bağ içinde goncaların içinden
aşkla sulananı solmaz kurbanım
bekleme kuru çeşmenin başında
kavl eyledim özüm ile sözümü,
döndürmedim gayrı yüze gözümü,
eğriltmedim doğru giden düzümü
mecnun değil aşık ı sadık menem,
ahd eyledim bu ahdimden dönmezem,
ben dönüyorum olduğum yerde,
ister sema desinler adına ister dönme dolap,
hep aynı noktaya basıyor ayaklarım,
ister dönsün dünya ister dönmesin,
sebepleri geçeli çok oldu,sebepsizlikde değil,
adı var söylenmesi olmaz,
Bir servi olanca sessizliğiyle
esen rüzgara bırakıyordu kokusunu,
geçen zaman ve tükenen zaman oydu,
nedense mezarlığı seçmişlerdi ona
var olmanın geçmeyen zamanında
hemen ayak ucunda
Bu yaz dediğin o yazılmayan yaz mıydı
Hani o yürekleri sızlatıp
varlığını yok eden kısalıkta
yokum demenin kolayı olan yaz mıydı yazılan
bileydim son baharını da yaşardım ölesiye
gülerdim açılan çayır çimenlere serilesiye
neylesen çare değil derdime, felek benim!
yazılmış bu ahval ile pendime, felek benim!
canımı kurban edip kendime, felek benim!
bu derdi gam içinde ömrüme, felek benim!
yüklemiş dağ ı tur u gönlüme, felek benim!
yazma dedi,
yazsanda farketmez,
o uçurduğun güvercini avcılar vurdu,
artık buradan güvercinler geçmez.....
Sen güldüğünde benim göz yaşım damlıyordu yere,
Ve yağan yağmurlara seslenirdim,
nereden geliyorsunuz diye...!
Rüzgarlarda kokunu arardım,
tutmak isterdim,
beynimin algılayabildiğince içimde....!
Sen göz yaşını ne bilirsin,
senin bildiğin
gözlerinin kenarından akan
yanaklarını ıslatan tuzlu su
göz yaşı o değil
göz yaşı yüreğe akar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!