Saldım kendimi Şiiri - Oktay Çekal

Saldım kendimi…

Karanlık soldu gözlerimde,
Aktı siyah su gibi penceremden,
Sanki eridi gece, güne teslim oldu,
Beyaz hükmetti gökyüzüne,
Güneşi aradı gecede gözlerim…
Durma bir tembel gibi,
Şaşkın beden gibi, ruhunu kandırma,
Bu gece tüm yıldızlar izinli,
Söküyorum uzakların yollarından,
Aysa suskun biraz içlenmiş,
Anlam vemeden gidiyor mağarasına…
Gece örtüsünü kaldırıyor,
Beyaz bir kar yağar gibi gün doğuyor,
Gözlerimde tütsü oluyor anılar,
Martılar denize kanatlarında sürünüyor,
Son bir iki çırpınış dökülüyor…
Kızıl maviye dönüyor deniz sarhoş gibi
Sahile dalgasını geçiyor beyaz köpüklerinde,
Ruhumda çıldırmış gibiyim, bu ben değilim,
Yasaklıyım yüreğim bugün sevmek yok,
Ruhumu çırptım balkondan, saldım kendimi,
Son sevgimide bıraktım, tepelerinden yamaçlarına…

Oktay ÇEKAL
15.01.2013-23.47