Saklı Zamanlarda Sevdim Seni

Saklı Zamanlarda Sevdim Seni
—
Seni saat iki sularında sevdim,
tüm şehir uyurken,
ve aynaların bile gözlerini kapattığı bir vakitte.
Seni
adını anmadan sevdim,
duvarda asılı bir gölge gibi,
ellerimiz hiç değmeden
ama her gün yanarak.
Her harfini
kalbime fısıldadım,
çünkü dilimde taşıyamam seni —
adın, taş gibi ağır,
bir dudakta günah.
Sana her bakışımda
duvarlar büyüdü,
camlar buğulandı.
Biz,
bir kelimeye sığmayan aşıklar olduk.
Ne "sevgili" diyebildim sana
ne "yabancı".
Yalnızca sustum,
her suskunlukta biraz daha kanayarak.
Seni sevdim,
ama seninle yaşamadım.
Çünkü bazı aşklar
yalnızca geceye aittir
ve sabah olunca
suç sayılır.