Saydım geriye doğru,
gözlerim kapalı,
sağım solu sobe—
ama sen yoktun.
Nasıl gizlendin böyle?
Hangi kitabın içinde
buruk bir cümleye dönüştün?
Gündüzleri oynayalım dedim,
geceleri korkarım ben.
Ama sen en çok geceyi sevdin.
Ve ben, korkarak oynadım seninle.
Hep ebe oldum,
sen saklandın.
Sesin bir gölgeye sığındı,
dokundum, dağıldı.
Saklambaç bitmedi,
ben hâlâ sayıyorum
Kayıt Tarihi : 12.4.2025 00:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!