evvelce oynadığım saklambaç oyunu gibi
yalnızca ebelikten kurtulmak değil seni arayışım
ben saklanınca bulabilecek kimse yok şimdi
küçücük gülücüklerinle ciğerlerime
yaşam soluduğun zamanlardan
kaldım ben
senin bilmediğin bir yerdeysem
kaybolmuşum demektir
sağım solum sobe ve sonra bu kimsesizlik
karayemiş ağacının ardına değilde
şehirlere saklandık,ben hala ebeyim
10 a kadar saymaktan imtinayla kaçınan
bir gün akşam oldu seni bulamadan
döndüğümde yoktu çocuklar
sevimlilikleride
meğer oyun değilmiş o bulmacalar
saklanmakda marifet değilmiş hem
aranmak ne güzel ve ne hoş tüm zamanlara dair
Kayıt Tarihi : 11.10.2011 12:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!