Saklambaç Şiiri - Muhammet Abdullah Kasım

Gün yerini bıraktığı zaman geceye
Dilim lal olur susar.
Karanlık gizlediği hüzünleri yüreğime sunar.
Çekilmez olur gece
Yalnızlık dahi susar...
Güneşi beklemeye mecalsiz bedenim.
Bu hüzün gecesinde
yine karanlık oldu kefenim.
Öldü içimdeki mutluluk denen cevher.
Yoruldum HAYAT...
Artık bu çıkacağım son sefer...
Kazanmanın sevincini çocukluğumda kaybettim.
Oyunun adı saklambaç.
Saklandım...
Ve bittim...