Şaklaban Dağları Şiiri - Rabia Yalçın

Ekledim günleri
Birbirini arzulayan sabahlara
Sakladım seni kalbimin en ücrasına
Sağım olmuş John Lennon
Solum Şebnem Ferah
Sarhoş bir bass gitarıyım bu sabah
Ben giderim Batuma da şaklaban dağlarına
Atamın rakısında tütsü şakayığıyım
Karnımda bol beyhudelik
İçimde serzeniş
Aklımın varoluşuna
Aklımın çalışmayışına
Sosyal olarak başarısız
Kangren olmuş bir vücud
Sağlıksız olmayı diliyorum
Ne biçim bir çocukluk bu
Edepsizlik yahu
Esiyor arada affedin
İstediklerim kanmıyor kuru çöllerime
Ruhum ebedi sürgün
Şakalarım kokuşuyor günbegün
Barış Manço'nun ses teli olsam
Akşam akınlara, kargaşaya,
Kemerli bir burundan kaysam
Müslüm'ün sazında salınsam
İstanbul'un sokakları kevaşe
En tepede enkaz
Benim gözlerim pek görmez
Mazur görün dedemin alameti
Allah korusun ne meşakatli
Allah belamı versin
Sevmekten başka güzel yok ki
Yemin içerim bu böyle
Ekin de ektim, gül de
Hem çoban oldum hem hemşire
Başım ağrır, ağrısın
Ağrıdır insana hediye
Beklemekten kahrı perişanım
Sevgilim uzaklarda, uzaklar hain
Kestanenin rengine de kayıyor gözlerin
Bir dakika durayım
Anlar olsun durağan
Şahanedir ezilmiş gururum
Ezildiğimle harlanır ateşim
Meşgulüm evrimleşmekle, devrimleşmekle
Şanı bahtiyar körpeliğimde
Sırlar saklarım
Saklamak için sardunyalar
Bir müddet sonra
Çok sarıyor otogarlar
Sek mi içilmeli ayran
Gözetmekle yükümlü mü amcalar
Artık bir canavarım, canavarlaştım
Yalancıyım, yalan bu ruh
Kanarım yalancıya kanarım
Bu kadar da küstah bir zad
Hala susarım pişkin pişkin
Az önce hevesimi yudumlasam da
Kanepenin en ucuna oturan yanar
Uzaklar uzadıya uzar
Profesörler aşko dilinden anlar
Bakın işinize ben çiftçiyim
Kurban ederim her sene kendimden
En sevdiklerimden veririm
Yollarla var olan dünyada
Söyle nasıl yaşanır
Bileyim!