Bil ki bir çocuk kalbi kadar
saf ve temiz bir insanlık taşır ruhum
ve de bir gelincik gibi de yumuşaktır dilim
hele sevecen kollarımla
şefkat gücün de bekler iken maşuku
dünyalar kadar yer ve özlemi barındırırım
kalbim de açıktır tümüyle hak olan sevdaya
misafir başımın öz tacıdır ölesiye
gönlümün bonkörlüğüne de bir sen bak
hizmetim uzanır gider sonsuza dek
bilirim ki ilgi alaka bekler bizlerden gönüller
ve güven esastır has tutku da
vefalı bir yürek ancak taşıyabilir
dost denilen gül goncasını gönlün de
eğer ki verilen emekler tümden çıkarsan boşa
Tersyüz olur biter her şey
Geriye de ne kalır ki koca bir ihanetten başka
Yârenlik kopar birliğin ve dirliğin olunca laçka
inan ki o fasit varlığının ben
üstünü çizeceksem yaraladığın kalbimden
bir tek kalemi kırmam yeter
ne ruhumun isteminin gayreti fayda eder
ne gözlerimin hasrette ki alışkanlığı
ne de ruhumun buharında kaynayan özlemler
bunun çözümüne bir çare olur
unutma ki kalbimin buruk kırıklığı tutuşarak
âlem-i cihan kadar közden bir şule olur
yakar her bir şeyi kavurarak
dinlenmez ki sevgiden uzak kalanın istemleri
hele bir de vefasızsa özü
söndürmek için bir karınca bile bulunmaz
adını şanını bir çırpı da vurur Rus ruleti
önce tüm hatıraların kökünden siler sonra da tüm silueti…
(04.01.2014) AZAP…
Kadri AtmacaKayıt Tarihi : 14.1.2014 16:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!