Sakın Gelme Şiiri - Hümeyra Yılmaz

ellerimde kırmızı umutlarım solmuşsa,
hatırı sayılır bir yalnızlık,kafa tutuyorsa sorgularıma,
eflatun gecelerimin rengi ağarmaya başlamışsa,
kurak topraklara ekili dudaklarım hasretse yağmurlara,
sadece duvara yaslayabildiğim sırtımda sancılarım duruyorsa
ve kollarımla sıkıca sardığım dizlerim eğik başıma arkadaşsa
bu seni özledim demektir
ama sen yine de sakın gelme

bir yağmur sonrası tenimi satarken hazan mevsimine
akşam kızılı değer belki yanaklarıma usulca
sana söylediğim şarkılar gelir aklıma
ama dilim varmaz mırıldanmaya
kuru sıkı bir tabancaya emanet ederim öfkemi
ruhum kanar da toprağına akarım belki
sözüm ona bir dağ gölgesi örter asaletimi
buna rağmen özlemin damlar gözlerimden
ama sen yine de sakın gelme

yorgun sabahlarda uyuyan terimin tuzunu yalarken rüzgar
bağrı yanık bir demet gelincik küser hayata
ayaklarımın altındaki küçük su birikintilerinde saklarım
uçsuz bucaksız okyanusları
boş bir soda şişesine sığdırırım özlemimi sana yollarım
bulduğunda anlarsın seni nasıl sevdiğimi
bulamazsan öğrenmek için sakın gelme
çünkü sonbahar geldi senden önce...!