Sakın büyüme çocuk Şiiri - Sami Güney

Sakın büyüme
Sakın büyüme çocuk, hep böyle kal masumca
Doyasıya ağla, bağır, feryat et,zırla
Gül, kahkaha at,şımar,hopla havalara
Öp sevdiklerini,sarıl onlara sım sıkıca
Ama sakın büyüme

Hani sen ağlayınca, şimdi koşanlar var ya
Sen büyüyünce onların hiç biri kalmaz yanında
Hani sen söylemeden senin açlığını bilenler var ya
Onlar senden bekleyecek,muhtaç olacak sana
Sakın büyüme

Sana sarılan, seni öpen, seni kucaklayan bulamazsın
Avaz,avaz bağırsanda ,sesini duyurulmasını
Dertler dolmaya başlar yüreğine, gülemezsin
Kim gerçek seven,kim sahte,ayırt edemezsin
Sakın büyüme

Büyüdükçe omuzlarında yük artar ağır,ağır
Konuşup derdimi anlatayım dersin,herkes sağır
Duymazdan gelirler,ister feryat et,ister bağır
Herkes sendeki mutluluğu alır,dertleri sana kalır
Sakın büyüme

Büyü yüpde ,şu dünyanın gerçek halini görme
Sevgiler hep saf kalsın,sahtelerini bilme
Oraya ,buraya savrulanların içine girme
Dost gibi görünenler e sırrını verme
Sakın büyüme

Bak şu insanların haline, hepsi büyümüş
Kimi çok yemekten, kimi açlıktan ölmüş
Kimi dünyayı içine gömmüş, kimi dünyaya gömülmüş
Kimi onca derdi görmüş, kimi gök görmüş
Sakın büyüme

Uzaklar yakın olmuş, yakınlar uzak
Meşakkat çoğalmış, ikramlar tuzak
Yaşar gibi ,yaşamaya çalışmak azap
Güller artık kokmuyor, bağlar da harap
Sakın büyüme