Sakın Şiiri - Ahmet Eser

Sakın...
Bir daha beni aramasın.
Ne sesini duymak isterim,
Ne de "nasılsın" diye sorsun.
Çünkü onun yokluğu,
Benim içimde fırtınalara karıştı çoktan.

Bir zamanlar uğruna ölünecek kadar sevdim,
O ise giderken arkasına bile bakmadı.
Şimdi hangi yüzle merak etsin halimi?
Geç kaldı…
Ben artık anlatmam içimdeki sessizliği.

Sevdası mı?
Yere batsın.
İçimde açtığı yara kapanmadı belki,
Ama kanamıyor da artık.
Sızısı bile tanıdık geldi,
Alıştım…
Buz kestim.

Ve evet...
Ben onu çoktan unuttum.
Adını içimden söküp attım belki bin kere,
Her seferinde biraz daha kendim oldum.
Şimdi buralar sessiz,
Ama huzur dolu.
O olmasa da olur.
O olsa da… hiçbir şey olmaz artık.