Ankara garında bir kış sabahı.
Ellerim buz tutmuş,
Şehir, buz tutmuş.
Kimbilir hangi semtin,
Hangi mahallesindesin.
Koskoca ankara olarak aklımdasın.
Trenlerin biri gelip digeri gidiyor
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
