Sakarya -1- Şiiri - Dursun Yelken

Elli dörtte il yapıldı, ilçe’yken;
Ortasından nehir akan Sakarya!
Dağlarıyla başı göğe değerken;
Bir yanı deryaya bakan Sakarya!

Denizi, ormanı, serin yaylası,
Ciğerlere derman olur havası.
Dünyayı doyurur geniş ovası;
Adam eksen adam, çıkan Sakarya!

Adıyla müsemma meşhur pazarı,
Vilayet merkezi Adapazarı.
On altı kazası gönül diyarı,
Dünyada, cennetten mekân Sakarya!

Sakarya pek nazlı, düşüktür debi;
Sırlarla doludur, görünmez dibi.
Dostundan aldığı hediye gibi,
Çark’ını boynuna takan Sakarya!

Balkan’dan Kafkas’a, Batum arada;
Hele Karadeniz, zaten sırada.
Yurdun her yanından göçmen burada;
Milletine sahip çıkan Sakarya!

Çok şükür, ihanet yok soyumuzda;
Vatana can verdi, birçoğumuzda.
İstiklâl Harbi’nde tüfek omuzda;
Kanını vatana katan Sakarya!

Adsız kahramanlar: gazi, şehidi;
Halit Molla gibi namlı yiğidi.
İpsiz Recep bir kahraman dev idi;
Esaret bendini yıkan Sakarya!

Sakarya’nın köpüğünde coşarken.
Huzur ile mutlu, mesut yaşarken;
Nazar olup, zelzeleyle düşerken;
Cümle yürekleri yakan Sakarya!

Mazlumoğlu Sakarya’nın sesiyle;
Bu destan gönülden aşk hevesiyle;
Değil karış karış, her zerresiyle;
Buram buram Türklük kokan Sakarya!