Şairin Susuşu 2 Şiiri - Nimet Öner

Şairin Susuşu

Sus şairem sus
sözcüklerin artık kanıyor,
her harf bir damla olup düşüyor
masanın altındaki gölgene.

Kâğıt, sana küskün.
kalem, sana yorgun.
Yazdığın her dize,
bir sızıyla deliniyor

Sus
çünkü bazen susmak
yazmaktan daha gür bir çığlıktır.
Bazen, sözcüklerin suskunluğu
gecenin ortasında gök gürültüsü olur.

Şair, susarken bile
dizeler yazılır içten içe,
kimse bilmez,
çünkü kalem kınına koyulmuştur

Dur şairem,
Dur ki kelimeler biraz dinlensin,
sus ki kalbin yarasına
bir dua, bir merhem insin.

Ve bil
bazen susmak,
bir ömür yazmaktan daha güçlüdür.

Azra Nimet Öner