Hiç olmadı ki hayatta onun kumbarası
Çünkü yoktu onun ne anası/ne babası
Vardı baykuş dünekli virane bir yuvası
Kalbiydi onun en muazzam kumbarası
Sır verir gibi verdi dostlarına anahtarını
Görenler bayılacaktı neredeyse yarasını
Yara bereyle doluydu garibin kumbarası
Çünkü o peşin almıştı felekten harçlığını
Kumbarasındakiler ya yazdan, ya kıştan
Ya güzden, ya bahardan hepsi kainattan
Kimi arzdan, kimi arştan hepsi tabiattan
Kimi eşten, kimi dosttan hepsi hayattan
Döktü ortaya şair, kumbarasında neyi varsa
Çok seviyordu paylaşmayı azığını dostlarıyla
Kumbarasındakiler, kimisi acı, kimisi tatlıydı
İsteyen istediğinden tattı, her birisi farklıydı
10.10.2004-10.10
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 12.10.2004 09:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)