Öyle çok istediği bir şey değildi mektuplarına cevap almak ama
hep yazardı.
Ezberlediği şiirleri masasına karalamasına kızsalar da, bizimki
altını bile imzalardı yabancı sözlerin.
Yabancıları sevmezdi ama onlara daha da iyi davranırdı evdeki
hanımından.
Bir gün yuvasındaki çulu mahpusluk bir adama götürdü öğle vakti.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta