ŞAİRİN ÇİLESİ...
Gecenin kalbinden, bir fısıltıyla,
Çağırır ruhumu, eski yarayla,
Sözcükler dizilir, bir bir sırayla,
Bu şairlik bende, bitmeyen çile.
Unutturur dostu, yâri, yoldaşı,
Tüketir içimde, sabır savaşı,
Mısradan olur hep, mezar taşı,
Bu şairlik bende, bitmeyen çile.
Yıldızlar yorganım, gökler durağım,
Hayaller içinde, gönül otağım,
Her dize olur bir, yeni tuzağım,
Bu şairlik bende, bitmeyen çile.
Vazgeçmek istesem, bu sevdadan da,
Kaçış yok yazılmış, o alından da,
Kurtuluş olmaz hiç, sahte faldan da,
Bu şairlik bende, bitmeyen çile.
Yeminler ederim, “bu son” diyerek,
Gönlümü avuturum, “aman” diyerek,
Kalem kan ağlıyor, isyan ederek,
Bu şairlik bende, bitmeyen çile.
Kul Hasan der günüm, ne onsuz bir an,
Ruhumu hem yakan, hem de koruyan,
Kaderim bu benim, der ki her zaman,
Bu şairlik bende, bitmeyen çile.
Hasan Belek
18 07 25
Akçay
Hasan Belek 2
Kayıt Tarihi : 18.7.2025 11:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kul Hasan der günüm, ne onsuz bir an, Ruhumu hem yakan, hem de koruyan, Kaderim bu benim, der ki her zaman, Bu şairlik bende, bitmeyen çile.
TÜM YORUMLAR (1)