Şehrim, ağlıyorum.
Canım acılı.
Tayın ediyorum
Sana vuslatı.
Görüşe gelcen mi?
Ben bahsederim
Nasıl ağır olur,
Nasıl yaşarım.
Yavaş yaşıyorum,
Yine tutuşup,
Göğe uçuyorum
Hafifçe tutup.
Yarışmaya beni
Almadılar bugün,
Ve keder duygusu
Ki gereksiz olduğum.
Sana adamak
Şiiri hayalim,
Ancak yaşamak
Şairin yok hali.
Bu yarışmada
Okumak istedim.
Şair olmayıp da,
Ölümün mü vakti?
Anla, akıl ver de
Nasıl yaşayım?
Nasıl sabredeyim?
Yoldan çıkmayım?
Belki bir daha
İşine yararım,
Ailemizde hâ
Tebessüm ederim.
***
Şiirin aslı, Rusça: 13 Mart 2002 yılı, Novodvinsk şehri, Rusya.
Şaire: Nikolay kızı Svetlana Şulkova (kızlık soyadı Prozorova, yani Prozor soyu, Udmurt Türklerinden asil bir soy).
Rusça'dan Türkçe'ye tercüme: Mihail kızı Arzu Alhan, 3 Ağustos 2023, 19:55, İstanbul Anadolu Kartal, Türkiye.
Kayıt Tarihi : 11.5.2025 00:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şaire Svetlana Şulkova benim annemdir. Bu şiiri zor bir dönemde yazdı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!