Gözlerini açabildiğin her sabaha
Umut ekle ve Allah a şükret
Güzellik serp yaşadığın her âna
Ağlamak için verilmedi bu ömür sana
Sesini duyurabildiğin yere
Bitirmek üzereyim seni içimden
Silmekteyim yüzünü gözlerimden
Sakın gittiğin yerden gelme
Çıkma karşıma bir daha istemiyorum seni
Anlamadan görmeden söndürmüşler ışıklarımızı
Hayatı tatmadan zevkini çıkarmadan
Çocuklarmızı gençlerimizi düşünmeden
Söndürmüşler tüm kentin ışıklarını
Apansız vurmuşlar yaşamımızı ve hayatımızı
Sen benim gecem,yıldızım,ay'ımsın
Sen benim doğan güneşim,rüzgarımsın
Sen benim her gün açan çiçeğimsin
Sen benim yudum yudum içtiğim suyumsun
Eskiden bilmezdim yalnızlığı
Bir ağaç nasıl yalnız değilse ormanında
Bir çiçek kendi dalında
Eskiden bilmezdim yalnızlığı
Yalnızlığın içinde
Bütün şehir uykuya geçti
Bense uyanığım kapanmıyor gözlerim
Yine hapsinde kaldım ellerim kelepçeli
Sanki gözlerim yasaklanmış bana
Sahip çık yaşama ve sevgiye
Sakın bırakma sevgiyi ve yaşamı
Acılar bitecek birgün
Sevgiler çiçek açacak
Umutlar gerçekleşecek
Göç ediyor herkes göç nereye gidiyorlar
Dünyayı terk ediyorlar yaşamı terk ediyorlar
Hayatı terk ediyorlar hayallerini
Yolculuk ediyorlar umuda yolculuk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!