Ne yerdeyim, ne gökte
Yer bile bulamamış bir kalpte
Yüreğim buruk dostumun acısına
Elimden gelse yardım ederdim ona
Ama koşamaz kimse yardımına
Bedenin acısı kalmadı onda
Rahat bırakın beni dost hançerleri
Söylemediler mi size bu dizeleri
Bencilce söylenen sözleri
Kendine döner izleri
Sözde sever herkez herkezi
Bir kıvılcım yakar, kül eder herşeyi
Üsüyor kalbim
Sevmek böyle miymis sevgilim
Yoksa... yoksa... yoksa herseyi ben mi tükettim
Hiçligin ortasinda bir kendim
Farkli mi büyüyor senin kalbin... benim kalbim
Bir zamanlar ben seni sevdim zannettim
Gönül dostlarım, şikayetim var
bu yürek beni dinlemiyor
ruhuma huzur vermiyor
gözlerimi rahat bırakmıyor
yine ağlattı beni dün gece
üstelik nedensiz ve bencilce
Seni seviyorum
O'nu daha fazla
Sana ihtiyacim var
O'na daha fazla
Senin için herseyi yaparim
O'nun için imkansizi bile
Rüzgar,
Al götür beni uzaklara
Zor geliyor bana böyle sevda
Dün gece gördüm rüyamda
Olmak istediğim diyarlarda
Güzeldi cennet bahçesi gibi
“Bir gerçek var, insan anlaşılmaz bir sır gibi
Mutluluk diler her zaman, ama acı çekmektir isteği
Huzur arar deliler gibi
Tam bulmuşken, vazgeçer, sıradan gelir herşeyi
Derin sırlar peşine koşar yorulmadan
Ama şu işe bak, sonunda farkeder ki
Bak güzelim dışarda hava çok güzel
Çiçekler, böcekler
Neden üzülüyorsun birtanem
Afet kendini,
Necip Fazıl ne güzel söylemiş
“Şu geçeni durdursam, çekip de eteğinden,
Düslerim mi gerçek
yoksa gerçekler mi birer düs
Pencerinin kenarina oturdum seyrediyorum
Yagmuru, doluyu ve dagoya yaptiklarini
Agaçlarinin köklerinden çikarcasina esen rüzgara direnmesini
Sellerin bir anda önüne bütün çikanlari alip götürmesini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!