sonsuzluk nasıl bir kavram
kim görmüş ki sonunu
kim bilir ki varlığını
niye sevgiler mutluluklar
hep sonsuzlukla anlatılır
sonsuz olsun istemiyorum
aklım kaldı uzaklarda
gözüm daldı yollara
attım kendimi sokaklara
bir haber alayım
rahat bakayım ufuklara
zamansız oldu bu sıkıntı
hayat bazen vuruyor tokatını
sesini bile çıkartamıyorsun
diyemiyorsun ne ettim
bu tokatı hak ettim
afallayıp kalıyorsun öylece
toparlanmaya çalıştıkca
boran bozan kurt borazan
yağarak hırpalar tufan
dindimi kalmaz yerinden oynamayan
usulca beklemek lazım ses çıkartmadan
dayanır bedenler fırtınaya tufana
tutunursa sevgiye aşka
ukalalık erdemdir,
ne olduğunu bilmekten gelir.
haddini bilmekle harmanlanınca,
küçük görmek değildir,
ben buyum demektir.
dinlerken kızanlar,
dost kırmak korkutur beni,
dost dediğim bilmezki beni.
düzelsede herşey yerim ben kendimi,
bir an olsun üzdüm diye sevdiğimi.
bilerek değildir benim lafım,
densizlik işte kırılmakta haklısın,
bulutlar yarılacak gümbürtüyle
inecek tufan şimşekle
kusacak öfkesini tanrılar
silkinecek lanet olası ruhlar
toprak çatlağını yitirecek
güneş siyah yüzünü gösterecek
zamanı yakalamak çok mu zor
kaçtığını bilmiyor ki giderken
görevi diye gidiyor
ardına hiç bakmıyor
dur desen durur mu
denedin mi hiç bunu
gitme...
gitme sonbaharda yaprakların döküldüğü mevsimde
ayazın insanın içine işlediği yerde
ben...
boynu bükük bir elim cebimde
sigaram diğerinde
gözbebeğimsin benim
sakın kendini herşeyden
üzemesin seni geçmişin
mutluluk versin
benimle geleceğin
gözbebeğimsin benim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!