... Ve herkes haklıydı en az bir başkası kadar
Herkesin kafasında bir şeyler dönüyordu fakat
“bir başkası” kadar sığ ve sessiz düşünemiyordu kimse
“bir başka dünya” istemiyle yaşarken halklar
Ve insansız bir ömrü dilerken dünya
Düzeltemeyeceğim bütün hatalarım için
Ve herhangi birşey
Omuzlarına bidiğinde
O yük ki altından kalkılmayacak kadar yalın
Bir o kadar karmaşık
Ve bizimle beraber.
Yapabileceklerimin senin için
Şimdiden hepsi
Mazi
Yani
Bir çocuk öldürüldüğünde
Beyaz bir sayfadır ilk önce,
Karalanır
Silinir
Üstüne başka birşey yazdığında
Artık okunmasada
...
-ki gölgenle de konuşurdum-
Parantezler açardım şarkılara
Ve sesine çakılları döven
Serçe ayaklarının.
Herkes kendisinin kahramanıdır!
21. yy. sendromu oğlum bu,
trend o kadar da mühim değil.
Öldüresin olsun yeter!
Boş bakan adam enstantanesi:
“Uyaklı sevişmek”
yanımda yatan kadının son efsanesi
ve madem
“olmak ya da olmamak” birinin hayatında
benim için hala bir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!