Ey İstanbul!
Ramazandaki o muhteşem görüntüsüyle,
Sultanahmet,
Sonbaharın tüm zevkini tattıran,
Ortaköy,
Kışın karlarla kaptı bembeyaz,
Kaçıp gitmek istiyorum buralardan,
Çoook uzaklara...
Daha az insan olsun yollarda,
Daha çok yeşil, daha çok mavi olsun...
Temiz havayı içime çekerken dursun zaman.
Ellerimde renk renk çiçekler,
Yeni bir hayat diliyorum bu sabah kendime,
İçinde yalnız O'nun olduğu,
Gözlerimin yalnız O'nu gördüğü,
Kulaklarımın yalnız O'nu duyduğu,
Elimin yalnız O'na dokunduğu,
Başka kimsenin olmadığı...
Bomboş caddeler,
Sessiz insanlar.
Yağan yağmurun altında,
Kimi bezgin,
Kimi üzgün.
Ama yaşıyor hala,
Gün battı yine semada,
Karanlık sardı dört bir yanı,
Yine gün bitti,
Yine gece oldu...
Sonbahar, kış, ilkbahar, yaz...
Geçti yine günler,
Yüreğimde dinmek bilmeyen bir sancı.....
İçim acımıyor sanıyordun ama,
Görmüyordun kanayan yaramı...
O kendime güvenim sandığın şey,
Acıyan kalbimin feryatlarıydı,
Anlayamadın...
Nerde çocukluk günlerim,
Nerde gençlik hayallerim...
Hepsi birer birer söndü içimde,
Bazen kıvılcımlarınıyor
Ama artık nafile...
Gitmiyor bulutlar,
Anlayamadan geçti gitti bahar...
Ardından yaz, sonbahar ve kış...
Hangi yüzüne inanayım bilemeden geçip gitti hepsi...
Önce güzel bir bahar sabahı,
Sonra serin bir yaz gecesi,
Derken soluk bir sonbahar,
Tam tepemde güneş,
Önümde alabildiğince ağaç...
Kulağımdaysa şarkıların sözleri...
Ne mi yapıyorum?
Kocaman salonda,
Beraber ama yalnız başıma
Aşk güneşin doğuşu,
Sen hayatımın güneşi..
Sevgi ömrün baharı,
Sen benim ilkbaharım...
Sensizlik kapkaranlık bir gece,
Soğuk br kış günü...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!