Henüz az yaşadım.
Geceler üstüme çöker sessizce,
Bir seda yok, ne yâr ne de hece.
Kalbim virane, gönlüm perişan,
Yalnızlık içimde bir eski sultan.
Dost yüzü görmem, gözlerim nemli,
Yok mecalim kalmadı hep.
Görmezden geldim gerçekleri.
Hep kaçtım olanlardan.
Ama yok kalmadı mecalim.
Umutsuz da değilim aslında.
O ki, geldi bir an.
Ansızın belirdi bir zaman.
Ve o ki vaktimi yedi.
Emeklerim sanki boşa gitti.
Sonra birden gitti.
Yarınlar yokmuşçasına
Var olmak isterdim
Nefes aldığım sürece
Hissetmek isterdim
Kelimeleri kustum birden
Uzaktan izledim onları.
Ben hiç olmadım birinci tercih.
Varlığımla yokluğum birdi.
Çok yalnızdım, acınası.
Durun, terk etmeyin beni!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!