Tezgahımı topladım artık gidiyorum
Benden kalan yerleri başkasına devret
Kimse böyle çekip gidemez, biliyorum
Hayatı bir de bu açıdan seyret
Boğazdaki martılar başka
hüzünle dolmuş yine gece
Kalbim yine yorgun bu aşka
Seni anıyorum hece hece
Yağmurun hicranı bir başka
Karanlıklarla başlar gecem, günüm
Kimse çözemez gönlümdeki mührü
Senden bana kalan sadece dünüm
Yazık ettin bana koskoca ömrü
En güzel şeyi verdim
Hayatımı uğruna serdim
Aşkınla mecnuna erdim
Yetmez mi?
Nağmelerle seni andım
İstanbul sensiz yoksun
Hayali bile olmaz
Arasam yine yoksun
Aşk bu ya adam olmaz
Yılların çektirdiği
Arada bir yarama tuz basıp durma
Kabuk tutmuş sadece dokunsan kanar
Mazidekileri yerden yere vurma
Belki gelir, üzerine yağsa da kar
Anısı yok mu sende eski günlerin?
Kaybolan ateşinden bir kül
Üflesem yollara geri gelir mi?
Uzatsam maziye bir gül
Hatıraların kıymeti bilinir mi?
Yılların verdiği meçhul acılar
Sensizliğe ağlamaktan yoruldum
İçten içe kendimi yiyip durdum
Yıllarca her gecenin sabahına
Benden paydos! Borç defterini doldurdum
Senin için girdiğim onca yola
Durma! Yolar senin olsun
Git gidebildiğin kadar
Seni bulabilen bulsun
Kaç kaçabildiğin kadar
Artık gözlerin de gülsün
Seni değil, sevmekten korkuyorum
Yüreğim paramparça olmuş zaten
Bakmaİ yine kendime ağlıyorum
Yalnız aşk değil, efsaneydi biten
Geceleri başlar benim hayatım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!