Şâirin Yaşamı - Tufan Yığıntıları

Dert tasa gayesi öfkesi sesi
Neticeye ufuk varışa izdir
Şâirin ölümcül ölçü pâyesi
Gayret hem celâlet diriliş hızdır

Şuûr esiverir efkârı âli
Ümitte sâbit infâkta düzdür
Yürek atışları titreyen deli
Kalbi titretmeyen fecr bilmez gözdür

Şair aşk bulutu gönüle yara
Tâkdiri görmeye imgeye azdır
Sırf şiirse derdi ahmak biçâre
Mahlûkat yığını mânasız hazdır

Belki bir şadırvan bazen kâinat
Şairin türküsü uykuya gizdir
Susunca bahardır sabit'i fıtrat
Mülkü unutturan dervişe sözdür

Haykırışı sütun berrak süt gibi
Beyinlere tufan irfâna közdür
Yangın makberlere kuru ot gibi
Şair af dilerse şiir vaazdır