//umutlarda tükendi birgün
hayallerinde para etmediği gün//
uzak bir şehirde
hesaba çekiyor kaderim benliğimi
yaralar açıyor bedenimde
Okyanusta yelken yüzdürmeyi marifet saymış bazıları
Ben ise bozkırdan açıyorum yelkenimi
Arkamdan bi rüzgar esiyor
Geçmişimden esiyor
Ümitlerle esiyor
güçlü bir rüzgar
Nereye kaçtı bu uykum
Lanet olsun
yine karanlıklara mahkum
Yine düşüncelere esir düştüm
ne alemde acaba sevdiğim
Bu gece düşüm olurmusun
Düşünün peşine takılmak
düşünden sonra
düşünmek istiyorum
Seni.....seni....seni....
Sensiz olmak
Sessiz olmaktan daha zor
Ama en zoru
Sensizliğin sessizliğini dinlemek......
tenınde yak benı ey nazlı dılber
gozlerın ufuksuz bagrımda hancer
aynalara beles gulen dudaklarından;
ruhuma bır tebessum,
dudagıma bır buse ver
bir dokunuş oluyorsun önce avuçlarımda
yağıyorsun içime bir nisan yağmuru gibi
bereket geliyor gönlümün çöllerine
çiçekler açıyor bozkır tenimde
bir bahçe oluyorsun sonra
çiçek çiçek
Kabusum gerçekleşiyor
Ve sonunda
YOKLUĞUN YAKLAŞIYOR
Şimdi ne yapacam bilmiyorum
Sensiz beni düşünemiyorum
lanet olsun
işte yine düştün aklıma
unuttummu sanıyorsun
unutabilmek kolaymı sanıyorsun
yani o gözlerini silebildimmi gözkapaklarımdan
sesini kulak zarımdan söküp atabildimmi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!