Ağlıyorum ben yazarken şiirlerimi
Gömüyorum göz yaşı ve hayllerimi
Kalbimi kaplarken büyük bir hüsran
Düşünüyorum sensiz geçen günlerimi
Ayaklarım götürürken beni sonsuz ufuklara
Çıkarırken bulutların üstündeki dağlara
Neden kendine bıraktın bu kadar hayran
Acımadın mı yüreğimdeki dağlara?
CİHANGİR im yüreğim dağlı
Gülemiyorum gözlerim yaşlı
Sen zaten almıştın benden aklı
Şimdi soruyorum
Acaba seven mi yoksa sevilen mi haklı
İstanbul Şehirler Şahı
Herkesin Vardır Bir Ahı
Herkesin Derdini Taşır
Şehirler Şahı İstanbul
Her Tarafı Minaredir
Kimse sormuyor var mı bunun derdi
Acaba kimin sıkıntısı sona erdi
Kimine Allah milyarlar verdi
Mutluluk parayla alınamaz ki
Kimileri sadece makam mevki isterdi
Sen Yatarken Sıcak Yatağında
Donanları Düşün Karlar Altında
Doksan Bin Asker Sarıkamışta
Şehit Olmuşlar Vatan Uğruna
Sayısız Elbise Varken Dolabında.
Üşüyorum
Bazenseni Düşünüyorum
Karanlıkta Yıldızlarla Birlikte
Gözlerimden Yaşlar Akıyor
Yağan Yağmurla Birlikte
Sana söylediğim sevgi sözcükleri
Hiç rahat vermiyor bana
Ne zaman uyumak istesem geceleri
Gelip yapışıyor yakama
O kelimelerin her biri ayrı bir ilmek
Gökyüzün de yıldızlar gibisin ulaşamadığım
Ulaşamasamda ömrümü uğrunda adadığım
Derin bir deniz gibisin gibini göremediğim
Göremesemde uğrunda boğulacağım
Sonsuz bir yol gibisin sonunu göremediğim
Çakıyor bir şimşek gök yüzünde.
O bile kızıyor kendi kendine.
Ve bir yağmur başlıyor inceden inceye.
Ağlıyor haline bulutlar bile.
Düşüyor gök yüzünden.
Ben ağlıyorum yazarken
Kendimi şiirlerde bulurken
Bu genç yaşımda sevmeye sevdalıyken
Sen susuyorsun yüreğimden kanlar akarken
Anlamıyorum ne bu aşk ne bu felek
Hatırlıyorum geçmişi
Aslında düşünmüyor değilim
Herşeyi unutmayı silmeyi
Ama açık her şeyin sebebi
Düşünmek lazım bazı gerçekleri
Bi o günlere bakıyorum bi şimdiye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!