Koyu yalnızlığımda tesellimsin bir tanem.
Yıldızı gecemin, rüyası uykumun, çaremsin, Canbâde’m!
Gecenin üç dokuzu özlenmişliğinde canan.
Yürekte ince sızı teselli umuyorken,
Hicran, hasret yalanmış ey… Can…
Dizeler boşuna, kaygı boşa, sesler boştaymış.
Aşarken çizgileri ufkun, koyu sonsuzlugunda
Takıldı gözlerim bir an, önümdeki seyrana
Kaldırımı arşınlayan, bir bastonlu silüet
Yanaştı bir dilenciye, açarak poşetini
Dileniyor, dilenciden, boş torbayı göstererek
Birkaç aşina gözde, ben gibi seyrederken
Orda, esen rüzgarı iyi dinle,
Hep sevgimi fısıldayacak sana.
Güneş, yüreğimin yangınını
Hatırlatacak, tenine.
Deniz, nasıl sarılırmışım,
Gösterecek bedenine,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!