Ay’a düşlerini emanet eden,
saçlarındaki papatyalar târumar olan kadın..
bir mâhzenin hararetine düşen tapınakta
içindeki öfke dönüşse de kasırgaya,
çırılçıplak,
kızgın bir magmaya dalarak
Duşlerim de,alev den gözlerim,
Kursagım da,ateşli elerim,
Tenim de,sırılsıklam heveslerim,
Titreyen çıglıgım da,kavrulan yuregim..
Ruhu adanmış vuslatın üşüdüğü,
Boynu uçurum kokumun düştüğü
Ölümsüz bir gölge acımın seviştiği
Emsalsiz başıkları evrenin tutuştuğu
Dudağı yangın yeri tebessüm boşluğu,
Darmadağınık saçların dadır bahtın
Ruhun da, ölmdr yaşanan tek..
Ne yanar kimse sana,
Ne hükmün geçer, darmaduman saçlarına,
Agla, daglar'ın onurlu papatyası,
Gözlerim dönülmez hiçliğin en koyusunda.
Yusuf’um Nil’i tutmuş feryadı aşkın kıyısında.
Yandım kalbimi giriftar eyleyen bakışlarında.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!