Buruk bir gecenin koynundayım.
Zulamda koyu bir yalnızlık,
Oturmuş hayallerimi yazıyorum.
Penceremin kirli camlarından
Uzaktan bir yıldız göz kırpıyor
Ve usulca kayıyor sonra
Şimdi sen uzak diyarlardasın
Ve ben bir başıma yapayalnız
Şu hayallerin olmasa;
Her gece kocaman bir deprem yaşayacak yüreğim
Sıfır sularında...
Yıldızlar çok sönük bu gece
Ve ben her zamankinden fazla yorgunum
Nefesim üşüyen bir gelincik
Yüreğim buz kesmiş bir kaldırım taşı sanki
Ellerim nasır tutmuş
Gözlerim
Şairler esinlenipte yazar derler
Bense
Kuru bir hayale yazıyorum bu satırları
Deli bir öfkeye bürünmüş
Kocaman ve yalnız satırlar yazıyorum sadece
Özlemin süsler yalnız gecelerimi
Nazlı bir yıldız olursun
Hayran hayran izlerim seni
Bir ben sana aşık deli gibi
Sana müptela
Bir de hasretinden ağlayan
Seni beklerken geçer mevsimler,
Hazana boyanırım baştan başa.
Kayıp bir iklim olurum gözbebeklerinde
Ve umutsuzca düşerim toprağa.
Yapayalnız bir yaprak olurum;
Sararıp solmaya yüz tutmuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!