Aşkından yanıyorum
Ne söylesem bilmiyorum
Haykırarak ağlıyorum
Duyar mısın bilmiyorum
Ses ver bana sevdiceğim
Seni sevmekti acıların en büyüğü
Gözlerinde aradım bendeki mutluluğu
Üzüntülerimdeki yorgunluğumu
Ardına bakmadan gidişindeki
Sensizliğime hiç aldırmadan
İçimde yarım bıraktığın seni
Sahte bir gülücükmüş yaşadıklarımız senle
Kalbim artık durmak istemiyor bu bedende
Sensiz günler geçmek bilmiyor saatlerde
İçimde yanan aşk ateşi kül olup bitti sayende
Yarama merhem olacak ilaç yok mudur sende
Sevmek suç mu bilmiyorum
Ama yine de seviyorum
Şimdi sana söylüyorum
Ölümüne seviyorum
Kimse durduramaz beni
İstanbul yanıyor
İçim kan ağlıyor
Sevemedim bir kere
Sevdim diye diye
İstanbul yanıyor
Seni sevdiğim kadar sevdin mi ki beni
Her gece yatmadan kurşun diye sıktın mı beni
Göğsüne bir acı saplandı mı gönülden
Tuttun mu gözyaşını akmasın diye
Boğazında dizilenleri yuttun mu yeniden
Oysa ne çok sevdim seni
Bir serçe var gözümde uçmaya hazır
Mavi gökyüzünü tırmanmaya çalışır
Uzakları gördükçe hızlanır
Bir çıkarı yoktur da
Tek amacı göğe ulaşmaktır
Hayalimde biri vardı
Güzelliği pek yamandı
Sevdiğim o delikanlı
Dillere destan olandı
Aşk bahçende
Güzel bir kuş olayım
Gönül kafesinde
Uyuyan ben olayım
Sevgi kapısını
Allah gönderdi seni
Beşer şaşar bizlere
Kötülükten uzakta
Mutlu mesut günlere
Hadisler söyledin sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!