Bin bir zahmetle, kurduğunuz bu yurdu
Anayı, Babayı birbirinden kim ayırdı?
Yazık değil mi, bunca çileğe ve emeğe
Bu çocukları, bu yuvadan kim ayırdı?
Yuva kurmada, nedir en büyük maksat?
Bu bir ticaret değil ki; Gardaşım al, sat?
Vallahi vebali yüklenmişsiniz, kat be kat
Bu çocukları, bu yuvadan kim ayırdı?
Yuvayı gördüm içim yandı, oldum perişan
Buna razı olur mu; Allah(cc) ’hu Azmüşan
Şeytani nefislerinize, uyarak azmışsan?
Bu çocukları, bu yuvadan kim ayırdı?
Kim işledi; Gardaşım bunca melun laneti?
Çok, çok ararsınız umduğunuz; O Cenneti
Hele birde, o yuvaya yaptığınız o ihaneti
Bu çocukları, bu yuvadan kim ayırdı?
Tahsin; Mevla’nın en sevmediği şey” talaktır”
İnsan akıllı, ama nefsine uymuş bir salaktır
Oysa Anneler ve Babalar, yuvaya bir kalaktır
Bu çocukları, bu yuvadan kim ayırdı?
Ankara- 06.12.2015
Tahsin KoçKayıt Tarihi : 21.12.2015 16:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Not: Arkadaşım Said’in eşinden boşanması üzerine yazdım.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!