Sen imanın kor olduğu bir yerde
Koru avucunda tutansın
Bundan sebep gark ettiler seni türlü derde
Üzülme,sana bu zulmü reva görenler utansın
Yok,hayatında riyaya dair küçücük bir yer
Aldırmaz şu zikre:”Yoksa insanlar bize ne der”
Hayatı sade bir insan
Elinde bir sepet,ayağında çarık
İzzet-i İslam’ı müdaafada görsen sanki bir aslan
“Ancak başla beraber çıkar bu sarık”
Dedik ya kendisi sade,yaşantısı sade
Ancak zillet sayardı almayı otoriteden müsaade
Çünkü çıkaralı çok olmuştu lugatından “davadan taviz”i
Davası ise sürmektir,Rasul’den kalan mübarek izi
Fark etmez,davası için izbe bir şehir yahut verimsiz bir tarla
Hikmete râm olur,çıksa da bahtına Barla
Attılar zindana,küflü kalplerinde kim bilir ne niyet
Zindana attılar,belki de bu suçludur diye
O ise tam bir teslimiyet
“Hamdolsun Rabbim! İşte medrese-i yusufiye”
Kesemedi küfrün uşakları sendeki bu gür sesi
Sen ki şarkın kahramanı üstadım Said Nursi
Kayıt Tarihi : 7.7.2014 06:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!