Yalancısın sofranda ekmek gibi
Çaydanlıkta çayın gibi
Karşımdaki resmin gibi yalancısın
Hiç mi utanmadın hiç mi acımadın
Bu garip kulun Küçük dünyasını heder etmeye
Ne sanmıştın oyun mu sandın unutulurumu sandın
Bana bir gülü sunarken zehirli bakışlara kandım
Bumuydu aşk bumuydu yalancı! ! ! !
Son Oyunun muydu bu Son perdemiydi
Acırım şimdi senle açan güllere o şen ses bülbüllere
Acırım şimdi aşkım kelimesine yanarım sana olan sevgime
Sığındığım gizlendiğim gönül köşkümdün
İçemediğim suyum koklaşamadığım gülümdün
Göçemediğim yurdum kaçmadığım sonumdun
Şimdi anlıyorum benim bahçıvanımın sen olmadığını
Çiçeklerin başka bahçeye ayıt olduğunu
Güzelim şiirlerinin bana değil de başkasına olduğunu
Şimdi seni gömüyorum yalancı yârim
En derin zindanlara bensiz yarınlara vicdanına sor
Ben nerde yanlış yaptım diye beki cevabını o söyler sana! ! ! ! !
Kayıt Tarihi : 11.9.2008 09:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!