Sahte Aşk Şiiri - Nuh Yıldız

Avuçlarımdan ellerini çekiverdin
Seni kör olası
İplik, iplik ördüğümüz
Dantel gibi işlediğimiz
Sevgiyle beslediğimiz aşkımızı
Bir çırpıda siliverdin

Hani hayalimizdeki mutlu gelecek
Ne vardı aramızda bu aşkı bitirecek
Bunca anılarımızı bilinmezliğe götürecek
Zalimlik, kıyıcılık bu bence
Gözlerimizi birbirimizden ayıramazken
Arkanı dönüverdin

Hazan’ mı bilmem’ ki
En körpe tomurcuğumuz düştü yerlere
Bir burukluk, bir hüzün çöktü
Sevgimizle doruğa ulaşan duygulara
İkimizi bir arada görüp sevinen gönüllere
Ne oldu benim için çarpan yüreğine
Bu bağı zalimce koparıverdin

Hani, postallarda çiçekler yetiştirecektik
Zeytin dalı yerine
Güvercinlerle çiçeklerimizi gönderecektik
Sevindirdin, sevenleri ayıran zalimleri
Çiçeklerimiz daha filizlenmeden
Ellerinle kurutuverdin

Yazık oldu kaybolan o güzelim yıllara
Bir birimizi saran kollara
Beraberliğimizi yansıtan hatıralara
Bu senin, bu benim dediğimiz göçmen kuşlara
Aldanmamak lazımmış yalancı bakışlara
Efsunlu gözlerden akan sahte yaşlara
İki yabancıyız şimdi
Hiç tanışmamış gibi
Hiç’ mi güzel şeyler bırakmadık mazide
Düşmanmış gibi kaşlarını çatıverdin
Güle, güle sahte aşk
Güle, güle
Sen kendin ettin…
Aşkımızı mahvettin