Şahtanem Şiiri - İlyas Gültekin

Sevgi emekti ve dahi zehir olsa içerim elinden...
En acı söz bal gibi damlar dilinden..
Sayende huzur geçti kalbimden..
Yaralı kalmak neki, sen vuracaksan korkmam ben ölümden...

Ruhen sana aidim kaldı bi bedenim...
Varlığındır beni ayakta tutan nedenim...
Sen beni yaşama sevicim..
Sen benim açık olan bilincim..
ilacım, herbişeyim parlayan incim..

Sensiz atmaz kalbim, halim duman...
Kederler düğüm olur boğazımda inan...
Bakma ayakta durduğuma içim yıkık, viran..
Yokluğunda heder olurmuş insan, ve dahi teselli etmez hiç bir lisan...

Ay gibi parlarsın, gök yüzümde yıldızım...
Sanmaki tek başımayım ve yanlızım...
Evet, özlemin dile getirir birazda arsızım..
Başka dertlere sağırım ,duyarsızım...
Kabul ediyorum şahtanem..
Yoksan, kalbi atmaz bir kansızım...

Ne sular geçti altında köprümün...
Bir yanı hep eksikti ömrümün...
Kim derdi can vereni olacak gönlümün...
Anlamsızdı hükmü yoktu sözümün..
Sen yaprağına düşen faydalı çiğ tanesisin özümün...
Teksin sahtanem nurusun gözümün..