Şahlar ve Piyonlar

Dünya denilen bir sahneye düştük aniden
Zalimlere karşı susmayı öğrendik sinirden
Değiştirecekmiş bu dünyayı diyordu önceden
Unut bunu sahnemizi dejavuya sar yeniden

Dünya beklemekten ibarettir arkadaşım
Kimisi umudu kimisi zamanı bekler yoldaşım
Bu sahne çocukların kanlarıyla süsler sırdaşım
Gözünün seni kandırmasına izin verme kardaşım

Kendimi kaybettim soruyorum ben kimim
Bir köşede rastlanırım lakin bırakmıyor kinim
Kukla olduk hepimiz ama bir tarafta şahım
Piyonları öne sürdük cellat oluyorlar adım adım

Piyonlar, Şahlar önünde secde eder yarrabi
Bilirim rabbim senden yoktur başka ebedi
Fani olan şahlar ve sultanlar olurlar asabi
Böbürlenme sultanım elbet vardır bir ebabil

Hey sana diyorum şeytanın kuklası
Kendini Halik zanneden dünyanın dilencisi
Sana da birgün gelir ölümün habercisi
Söz verdik kalû belada odur dünyanın tek sahibi

Benim sözlerim kula kulluk yapanlara
Mazlumun hayatının çalıp zalime verenler
Acıyorum dünya için kendini satanlara
Kim ne alıp götürmüş bu dünyada sorun gidenlere,

Menfaatim için her gün öldüremem lisanımı
Rahatım bozulmamasına karşın silemem benliğimi
Politikalar duyurulur, kapatırım duyularımı
Hangisi kara hangisi beyaz kararlayamaz hislerimi

Fermanımız yazılırken gözlerimiz Karaydı
Ölüler diyarını gezdim kefenler kiraydı
Dünyanın tarihi yazılırken yapraklar sarardı
Diktatörler tahtı alınca hayatımız karardı

Engelli günlüğünden çıkan kifayetsiz kelimeler
Beynime çivi çakıyor karışık cümleler
Uyanın artık millet benim sözüm küfre uğrayalara
Küfürdür sistemler, artık dinsin kederler

Aptal kutularda yayınlanmayacak gerçek
Senaryoyu baştan yazalım araştırmak gerek
Yüz yıldır sahnenin tozuyla dinmeyecek merak
Yönetmen fermanıyla başrol ölür biter ahlak