Bazen kahkahayla gülüşler ürkütür insanları ayıplar
utanılacak bir şeymiş gibi ayıplarlar hiç bilmezlerki o içten
candan gülüşler kim bilir bir daha nezaman düşer insanın yüregine ne zaman coşturur bir daha
kaybolur gider o şahşahalı günler sessilikler alır yerini
artık yalancı tebessümlerle avutursun kendini
oysa bakışlarında gizlidir o eski gülüşlerin derinden bir iç çekip
anımsayışın bellidir bakışlarında konuşmasanan sessiz kalsanda hayata.
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta