Şahit ol Ya Rab... Şiiri - Murat Ülkü

Şahit ol ya Rabb,
Her şeye yeniden başlıyorum...
Ümitsizlikten ve çaresizlikten,
Sana sığınıyorum.
Beni yalnız bırakma,
Ya "Allah" ya "Bismillah".

Gönlüme aşk düştüğünden beri,
Dilim hamd olsun demeyi öğrendi.
Aşk ki ömrümün hazinesi,
Aşk ki hamdin sebebi...
Onu verene, gönderene,
Ben ancak "Elhamdülillah" derim.

Ne yaparsan yap,
Beni sevdiğini söylerken
Bana yanlış yapma.
"İyi ki var" dediğim yar,
"Olmaz olsun senin gibisi" dedirtme.
Ben bir gönülde eğreti duracağıma,
O gönülden düşerim,
Düşer giderim, gider biterim.

Her dize bir sır, her hece bir nefes,
Kalbimdeki yangınla yükselir bu ses.
Her yara izinde saklı bir hediye,
Şükürle sarılırım herkese, her şeye.
Sözümde yalan olmasın, özümde hile,
Sadece sana gelirim, yine ve yine.

Bazen sadece durur, seyrederim.
Gelenleri, gidenleri,
Yananları, sönenleri...
Ne bir sitem, ne bir isyan
Dökülür dilimden,
Bazen sadece susar, beklerim.
Bir fısıltıyı, bir esintiyi,
Senden bir tebessümü...

Oysa ben ne acılar biriktirdim,
Gelenler gidenler ne yaralar açtı,
Ben her acımı şifaya yordum,
Her yaramı derine sardım.
Şimdi aşk kapısında dilenci oldum,
Bir yudum sevda için,
Kavrulmuş bir gönül sundum.

Nefes aldıkça umut var,
Yürek attıkça aşk var,
Ne zaman düşsem,
Kendimle kalkarım.
Kaderime inanan,
Kendime güvenen,
Aşkına sığınan,
Teslim olan bir kul var...
Şimdi bu gönül,
İlahi aşkın denizinde bir damla,
Kaybolur, bulur kendini,
Tek bir sözle:
"Elveda" dediğimde bile,
Yine "Merhaba" derim...