Kızıl karmaşam nüksetti...
İki gün, iki gece sürdü ağıtlar; gittiği kadar dönüşü gözlenenler zamanında...Buhranıma denk gelmişti, yolsuzluğuma...Sen bilemezsin...
Siz bilemezsiniz, düş gergefimde kızıl bir nakış oysa...
'Sadece üç dal kalmış gecede, tüttürülecek nota bırakılmamış, demmiş, hazanmış, kılıfmış ruhuma seviden kalma, seviden önce, seviden sonra... Gömülüşüme kadar yakınmış, toprakmış, kokuymuş, çıplaklığında titrettiği mummuş göz bebeğim içinde eriyen...'
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
