Şahin Yalnız Şiirleri - Şair Şahin Yalnız

Pişmanlık duymam hiç yürekten sevdim
Derinde saklıydı asil sözlerim
Aşka feda ettim yare söyledim
Dilsiz kaldı artık gönül dillerim

Mürekkebim bitti aşk kaleminde

Aşık olmasaydı aşklar yaşar mıydı?
Küllenen duygular tekrar yanar mıydı?
İnsanlar kendinde özü arar mıydı?
Zamansızlığa yar zaman akar mıydı?

Nereye gitsem hep aynı
Neden kendimi hiçbir yere ait hissetmiyorum?
Kelimeler yine aciz
Gezerken dipsiz kuyularda
Halimi kimseye anlatamıyorum
Ruhumu dinlerken nefessiz

İnsanlar mı acıtır bu canı?
Yoksa biz mi isteriz acıtsınlar bu canı
İnsanlar bıraksa da bu canı
Kendimiz inatla acıtırız bu canı

Neden acı çeksin isteriz bu canı

Bir aşk sayfası daha açılmadan kapandı
Yaşayamadıklarım senden bir armağandı
Vuslata koşan sevgim bu aşkta figürandı
Her yeri inletse de duyulmayan fermandı

Küçümseme kimsenin sana olan aşkını

Olursa ayrılık seninle olsun
Şu içimdeki sen hasretle dolsun
Yüreğimde ateş kat kat tutuşsun
Batan güneşlerim seninle doğsun

Unutmayı yârim çoktan unuttum

Ey alemlerin rabbi, ey yüceler yücesi;
Yarattığın mahlukat geldi geçti nicesi!
İnen merhametinle ayaktadır cümlesi,
Merhamet edenlerin ey en merhametlisi!

Merhametin olmasa doğmazdı ki bu güneş,

Ne iş olursa olsun bu alemde yoldaşlar,
Rahman ve Rahim olan Allah adıyla başlar!
Kader ile imtihan bilmez misin sırdaşlar?
Allah rızası yoksa, boşa gider uğraşlar!

Yalnızlık koması gönlümde mahkeme
Ellerde soğukluk dilimde inleme
Bırakmaz anılar geçmişle yüzleşme
Yaşadığım hayat sanki can çekişme

Ölüm, ölüm müdür? Ben seni sevmişken

Kapanmaz gözlerim hep seni bekler
Gözler yüreğimde hep seni düşler
Görünmez eller var kavuşmak ister
Gönlümüz bağlandı sanma ayrıldık

Sözcükler yetmez ki aşkı anlatsam