Kendi sessizliğimi duyamadığım günlerden
geliyorum —
kendi adresini bulamayan sabahlardan.
Bir taş gibi düşmedim ben zamana—
zamanın kendisi kırıldı içimde.
Ne su yüzeye çağırdı beni,
ne rüzgârın belleğinde
biraz sen
hangi çağrının yankısıydı o ses,
hangi açtığım, çiçeğe benzeyen şeydi?
baktım… büyüyor usulca,
(Kendime Açılmayan Kapılar)
bir şehir girişi gibiyim kendime
dar sokaklarım var, unutulmuş hecelerden
anahtarı bende olmayan kapılarım
Özenle tutmuştunuz ince elenmiş sözcüklerle
Reyhani nakışlı kırılgan vazoyu o zelzelede
piano piano (pianissimo)
Vurgularınız hassastı, yumuşaktı notalarınız
Eksik olsa da
sevginin sessiz sözcükleri
Ben bir şairdim, suskunluğun gölgesinde
ben şiir yazdım,
ama kelimeler değil;
gölgeye bakarak,
sessizliğin kıyısında, bir ayin gibi
Güncelleme Bekleyen Umut
bir sabah —
uyanmadım artık sana.
çünkü takvimler devlete bağlanmıştı,
saatler yalnızca siren sesiyle ilerliyordu.
bir öpücük: suç,
Şeytanın Şarabı (melodik versiyon)
Ölüm öncesidir her bir an…
Sonra yeni bir an,
Ve yine bir an—
Geri dönüşü olmayan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!