Siyah bir örtüyle kaplanmıştı yer yüzü,
Bir şamdan aydınlığındaydı gökteki ay,
Geride bırakmıştı mehtap gündüzü,
Sıska vücudundan başak çıkarmıştı bir buğday.
Örtmüştü ayakkabı naaşlarını karanlık,
Bir zümrüt zinciri gibiydi dalgalar,
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Düşüncelerim kayboldu aniden,
Artık görünmüyordu gökteki ay,
Gece yerini gündüze bırakmıştı yeniden,
Ay gibi kayboldu bitkiler arasında o buğday
kaleminiz hep yazsın saygılar efendim
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta